Autobiografia

Miałem dziesięć lat gdy usłyszał o nim świat w mej piwnicy był nasz klub

Kumpel radio zniósł usłyszałem Blue Sued Shoes i nie mogłem w nocy spać

Wiatr odnowy wiał darowano reszty kar znów się można było śmiać

I kawiarniany gwar jak tornado jazz się wdarł i ja też Chciałem grać

Ojciec, Bóg wie gdzie martenowski stawiał piec mnie paznokieć z palca zszedł

Z gryfu został wiór grałem milion różnych bzdur i poznałem co to seks

Pocztówkowy szał każdy z nas ich pięćset miał zamiast nowej pary dżins

A w sobotnią noc był Luksemburg, chata, szkło jakże się chciało żyć!

Było nas trzech w każdym z nas inna krew

Ale jeden przyświecał nam cel

Za kilka lat mieć u stóp cały świat wszystkiego w bród

Alpagi łyk i dyskusje po świt

Niecierpliwy w nas ciskał się duch

Ktoś dostał w nos to popłakał się ktoś coś działo się

Poróżniła nas za jej Poli Raksy twarz każdy by się zabić dał

W pewną letnią noc gdzieś na dach wyniosłem koc i dostałem to, com chciał

Powiedziała mi że kłopoty mogą być ja jej, że egzamin mam

Odkręciła gaz nie zapukał nikt na czas znów jak pies byłem sam

Stu różnych ról czym ugasić mój ból nauczyło mnie życie jak nikt

W wyrku na wznak przechlapałem swój czas najlepszy czas

W knajpie dla braw klezmer kazał mi grać takie rzeczy, że jeszcze mi wstyd

Pewnego dnia zrozumiałem, że ja nie umiem nic

Słuchaj mnie, tam pokonałem się sam oto wyśnił się Wielki Mój Sen

Tysięczny tłum spija słowa z mych ust kochają mnie

W hotelu fan mówi: Na taśmie mam to, jak w gardłach im rodzi się śpiew

Otwieram drzwi i nie mówię już nic do czterech ścian.